روستای ابیانه کجاست؟

ابیانه روستایی در بخش مرکزی شهرستان نطنز، از توابع استان اصفهان میباشد. این قریه در کوه پایه‌های کرکس واقع شده‌است. ابیانه در طول 2222 متری از سطح دریا واقع شده‌است.

طبیعت آفر تور کیش بسیار خوش آب‌وهوا و معتدل میباشد. مردم محلی به آن ویونا هم میگویند. گفته می‌گردد ابیانه یکی مرتفع‌ترین بخشها مسکونی جمهوری اسلامی ایران میباشد. تلفیق بیابان و کوهستان در ابیانه، چشم انداز‌ای دیده نشده و قشنگ پدید آورده میباشد که‌این قریه را از دیگر روستاهای جمهوری اسلامی ایران گوناگون میکند. معماری سرخ‌رنگ منزل‌های ابیانه به یاور پوشش سنتی مردم محلی، سبب گردیده‌اند تا سالیانه 40 هزار گردشگر هوس مهاجرت به‌این روستای دیده نشده به سرشان بزند.

از آنجایی که ابیانه روستای مرتفع میباشد، بهتر میباشد زمستان را برای هجرت به‌این آبادی گزینش نکنید؛ مگر اینکه دوست داشته باشید چشم انداز این روستای قشنگ را پایین انبوه برف‌های زمستانی تماشا فرمایید. کارایی نمائید فصل گلاب‌گیری را هم برای مهاجرت به ابیانه تعیین نکنید. احتمالا سر و صدا این قریه در فصل گلاب‌گیری شما‌را کلافه خواهد کرد.

کاوش و رزرو تور در علی پدر

چطور به روستای ابیانه برسیم؟

از مسیر جاده کاشان به اصفهان، خودتان را به جاده‌ نطنز برسانید. بعداز طی مسیر 22 کیلومتری در جاده نطنز، به ابیانه خواهید رسید.

فرهنگ و تمدن و پوشش مردم ابیانه

یکی‌از دیدنی‌ترین خصوصیت‌های مردم ابیانه، محافظت تمدن و سنت‌های منحصر به خودشان در حین سالها میباشد. سبک معاش مردم این ده هنوز مثل ده سال‌های قبلی میباشد و کلیه چیزشان، از گویش و پوشش تا مراسم‌ و دین‌های مناسبتی‌شان صورت سنتی خویش را نگهداری نموده است.

در بدو ورود به‌این آبادی، توجهتان به منزل‌هایی جلب خواهد شد که به طور طبقه طبقه روی هم تشکیل‌شده‌اند. هر طبقه یک منزل میباشد و به یک خانواده اختصاص داراست. این گونه معماری، یگانه روستاهایی میباشد که روی کوه پایه واقع میگردند. شبیه این بافت را می‌قدرت در روستاهایی در کردستان، گیلان، کرمانشاه و آذربایجان پیدا کرد.

منزل‌های روستای ابیانه سرخ‌رنگ می‌باشند و معماری متحدالشکلی دارا‌هستند. اکثر این منزل از خارج صورت واحدی دارا هستند و همین شباهت، نظم زیبایی در ده به وجود آورده میباشد.

دو‌مین چیزی که اعتنا هر گردش گر را به خویش جلب مینماید، پوشش زیبای مردم ابیانه میباشد. پوششی که طی سال های متمادی یک‌دست باقیمانده میباشد. زنان روستای ابیانه دامن‌های پرچین و دولایه میپوشند که معمولا لایه زیرین مشکی‌رنگ و لایه بالایی رنگی‌رنگی میباشد. ولی مشخصه اصلی پوشش زنان ابیانه، چارقدهای گلدار بزرگی میباشد که تا تحت کمر آن‌ها‌را می‌پوشاند. مردان ابیانه هم پوشش منحصر به خودشان را دارا هستند. آن ها بلوزهای بلند با شلوارهای گشاد که دبیت اسم دارا‌هستند می پوشند.

گفته می گردد رابطه نادر مردم آفر تور قشم با شهرهای حریم‌شان در زمان مورخ، استدلال اصلی مراقبت سنت و فرهنگ و تمدن دیرینه و بی نیاز آن میباشد. مردم آبادی تلاش و اهتمام متعددی در محافظت فرهنگ وتمدن‌ها و سنن قبلی خویش دارا‌هستند و برای بقای معاش سنتی خویش عملکرد اکثری می نمایند. تلاشی که در مدل خویش بی‌نظیر و ستودنی میباشد.

گشت و گذار در ابیانه

ابیانه آنقدر زیباست که در‌صورتی‌که بخواهید فقط از زیبایی ظاهری آبادی لذت ببرید می توانید یک روز تمام خودتان را درگیر فرمایید. گشت و گذار در کوچه پس کوچه‌های ابیانه و تماشای مردمی که معاش‌شان بی‌اعتنا به معاش امروزی و بی‌روح این ایام در جریان میباشد، برای بخش اعظمی از گردشگران لذت‌بخش‌ترین فعالیت دنیاست.

میتوانید در زمان گردش‌تان در آبادی، مردمی را ملاحظه کنید که تولیدات غذایی خویش را به گردشگران میفروشند.  خشکبار، صنعت های دستی، کشک و لواشک از بیشترین محصولاتی می‌باشند که احتمالا در حین گردش‌تان به ده به آن‌ها واکنش خواهید کرد.

فروشگاه‌های کوچک که با به عبارتی ساختار سنتی کل آبادی درست شده‌اند، درهای کوچک فروشگاه‌ها که گهگاه برخی‌هایشان به اندازه یک پنجره می‌باشند و آسانی وسایل جانور در دکان‌ها، برای ساعاتی کوتاه هم که گردیده، شمارا از دنیای امروزی و کم آب خارج مستقل خواهد کرد. لذا گام زدن در بین این کلیه المان سنتی و زمان تجربه سبک معاش مردم قریه تجربه‌ای بی‌نظیر میباشد که احتمالا کمتر زمان تکرار آن را خواهید داشت.

حریم ده و در کوچه‌گلشن‌های باریک ده که زیبایی‌شان با دیوارهای کاهگلی کوتاه  چندبرابر می گردد، میتوانید درختان متعددی مشاهده کنید. درختانی که در بهار مملو‌از شکوفه میشوند و جلوه خاصی به ده میبخشند و در فصل‌پاییز گردباد رنگ‌ها را به پا می کنند تا دل گردشگران را ببرند.

نکته جذاب در خصوص آبادی این میباشد که از وقتی که کارشناسان به مردم قریه اعلام کردند که دیواره کوه بیش تر از این شکیبایی تولید بنای دیگری را ندارد، کسی در قریه ایجاد‌وساز انجام نمی‌دهد و کلیه خانواده‌ها انبارهایشان را روی تپه نزدیک ده سازه کرده‌اند.

جاهای جذاب ابیانه

روستای ابیانه صاحب خانه چند بنای باستانی میباشد که میتواند سوژه جالبی برای بازدید عشق و علاقه‌مندان به مورخ باشد. اولی بنای پر اسم و رسم ابیانه، آتشکده این قریه میباشد که روی قله کرکس سازه شده‌است. این آتشکده هارپاک اسم داراست. این آتشکده یادگار زمان ساسانیان درین آبادی میباشد. علاوه بر آتشکده پر اسم و رسم، سه قلعه جذاب هم در‌این ده موجود هست. این قلعه‌ها برای مصون نگاه داشتن ده از شر دزدها و راهزنان تشکیل‌شده بودند.

این قلعه‌ها هرده، یوسمون و پاله اسم دارا‌هستند. زیارتگاه‌های ابیانه هم بسیار جذاب می باشند. دومکان مقدس در ابیانه وجود دارا‌هستند؛ امامزاده یحیی و امامزاده عیسی که از پسران امام موسی کاظم می‌باشند. ابیانه یک‌سری مسجد داراست که مسجد جامع از در بین آنان از همگی مشهور‌خیس میباشد.

سوغات ابیانه

صنعت های دستی مانند گلیم و گیوه از مهمترین سوغات ابیانه به اکانت می آیند. ولی شغل اصلی مردم ابیانه کشاورزی و دامپروری میباشد و صنعت های دستی از کار‌های جنبی مردم ده میباشد. در کنار صنعت های دستی، خشکبار و تولیدات کشاورزی هم از سوغاتی‌های مردم آبادی به حساب می آید.

نکاتی درمورد روستای ابیانه

    روستای ابیانه روستای بسیار تمیزی میباشد. مردم ده همت میکنند علیرغم رفت‌وآمد زیاد گردشگر‌ها، فضا آنجا را پاک و پاکیزه نگه دارا‌هستند. به دور و اطراف معاش مردم قریه احترام بگذاریم و به هیچ‌وجه آشغال‌هایمان را، هرچند هم کوچک، در ده رها نکنیم.

    چنانچه خواستیم از مردم ده عکس بگیریم، بی تردید پیش از این از آنان اذن بگیریم. معمولا مردم ابیانه به دریافت کردن عکس و تبدیل شدن به سوژه عکاسی روی خوش نشان نمی‌دهند. به خواست آن ها احترام بگذاریم.

    ارثیه روستایی، از مهمترین ذخایر فرهنگی مملکت عزیز ما میباشد. کارایی کنیم به آن احترام بگذاریم و کمترین ناهنجاری را در بافت آن به وجودنیاوریم. شایسته ترین توریست کسی میباشد که حضورش در اطراف حس نشود و از خویش ردی به جا نگذارد. کارایی کنیم شایسته ترین باشیم.

منبع : سایت راهنمای سفر